ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ปาน ๑, ปานะ '

    ปาน ๑, ปานะ  หมายถึง [ปานะ] (แบบ) น. เครื่องดื่ม, นํ้าสําหรับดื่ม. (ป.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ปาน ๑, ปานะ

    [ปานะ] (แบบ) น. เครื่องดื่ม, นํ้าสําหรับดื่ม. (ป.).

  • ปาน ๒

    น. รอยสีแดงหรือสีดําเป็นต้นที่เกิดเป็นเองตามร่างกายบางแห่งแต่กําเนิด.

  • ปาน ๓

    ว. เหมือน, คล้าย, เช่น เก่งปานกัน; เช่น, เพียง, ดัง, เช่น ดีถึงปานนี้เก่งอะไรปานฉะนี้.

  • ปานกลาง

    ว. ขนาดกลาง, ไม่มากไม่น้อย, พอสมควร, อยู่ระหว่างที่สุด ๒ฝ่าย เช่นระหว่างสูงกับต่ำ ใหญ่กับเล็ก มากกับน้อย ฉลาดกับโง่.

  • ปานฉะนี้, ปานนี้

    ว. เช่นนี้, เพียงนี้.

  • ปานฉะนี้, ปานนี้

    ว. เช่นนี้, เพียงนี้.

  • ป่าน

    น. ชื่อพรรณไม้หลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เปลือกเป็นใยเหนียว ใช้ทอผ้าและทําเชือก เช่น ป่านรามี [Boehmeria nivea(L.) Gaudich.] ในวงศ์ Urticaceae, ป่านมนิลา (Musa textilis L.)ในวงศ์ Musaceae; เชือกที่ทําด้วยป่าน, ถ้าใช้ชักว่าวเรียกว่าป่านว่าว, ถ้าเป็นเส้นเล็กเรียกว่า ป่านแลบ, ถ้ายังเป็นกาบอยู่ยังไม่ได้ฟั่นเชือกเรียกว่า ป่านกลีบ; ชื่อผ้าเนื้อละเอียดและบางโปร่งที่ทอจากเส้นใยพืชบางชนิด เรียกว่า ผ้าป่าน.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒